Hoe komt plastic in onze oceanen terecht?

Ons kantoor in Amsterdam heeft een prachtig uitzicht over het IJ. We zien boten passeren met allerlei producten, toeristen die genieten van de skyline, vogels die naar voedsel vissen … en een heleboel ronddrijvend plastic afval. Afval dat op straat is gegooid, waait de rivieren in bereikt uiteindelijk de oceaan. Op een gegeven moment wordt al dit afval in een vortex getrokken waar het zich ophoopt. Deze plekken worden “gyres” of “plastic soep” genoemd: grote stukken opgehoopt afval. De vijf grootste bevinden zich in de Noord-Atlantische, Zuid-Atlantische, Noord-Pacific, Zuid-Pacific en de Indische Oceaan. Over de hele wereld komen dieren vast te zitten in dit afval of ze zien plastic voor voedsel aan en als ze het eten, stikken ze, of het plastic gaat omhoog in de voedselketen omdat deze vissen door anderen en uiteindelijk door ons worden opgegeten. Daar zijn ze, onherkenbaar klein en verborgen in de vis die je aan het eten bent: microplastics op je bord. Onderzoek heeft aangetoond dat de hoeveelheid microplastics in ons lichaam in een ongekend tempo toeneemt. Er is nog steeds veel onzekerheid over de mate waarin dit onze gezondheid beïnvloedt, maar er is niet veel onderzoek nodig om te bevestigen dat dit geen goed nieuws is. Dus, wat kun jij in je gedrag veranderen dat de hoeveelheid afval in de oceaan zal beperken? Welke plastic serviesproducten gebruik je? Kun je deze vervangen door natuurlijke alternatieven die geen schade aanrichten? Laten we ervoor zorgen dat ons uitzicht op de rivier terugkeert naar wat het zou moeten zijn: schoon water.