Geen Oceaan, Geen Wij!
Stel je een wereld voor zonder oceanen…
Dit zou een soortgelijk beeld zijn als dat van Mars en geen handig systeem hebben wat leven ondersteund, zoals wij die genieten op onze geliefde Aarde. De oceanen op aarde fungeren als temperatuurregelaars, het zal dus een vernietigend effect hebben op de kwaliteit van het leven op aarde als deze afsterven.
Ons gedrag moet veranderen, anders zijn de gevolgen niet te overzien!
Het is belangrijk dat we hier over blijven praten en kennis blijven delen met zo veel mogelijk mensen om ons heen, het bewijs van menselijke invloeden op onze planeet zijn duidelijk zichtbaar en de gevolgen worden exponentieel erger. Als er binnen een mensenleven, zeg van de jaren 50 tot nu, al zo veel angstaanjagende veranderingen te zien zijn dan hou je toch je hart vast wat er de komende decennia gaat gebeuren.
Wat duidelijk moet zijn voor iedereen wordt helaas vaak genegeerd en zelfs ontkend door een aantal van de machtigste mensen op Aarde. Het is het beste voorbeeld van oorzaak en gevolg, alles staat met elkaar in verbinding. Wij geloven sterk dat door deze verbindingen duidelijk te maken, meer mensen bewust zullen worden dat actie ondernemen hoognodig is als het aankomt op het verandering van gedrag; verandering begint natuurlijk bij jezelf.
Het grootste gedeelte van de zuurstof we inademen word door de oceanen aangemaakt door het absorberen van kooldioxide. Op een zeker manier zijn we allemaal zeewezens, geen oceaan geen leven, geen oceaan geen wij.
De kust van de Golf van Mexico word al langer dan 60 jaar aangetast door grootschalige industriële land- en akkerbouw, helemaal uit Nebraska, Illinois en Iowa. De gebruikte kunstmest komt uiteindelijk in de Mississippi terecht die uitmondt in de Golf van Mexico. Zodra de kunstmest in de oceaan terecht komt er plankton mee in aanraking die hierdoor sterven en beginnen te rotten, waardoor het zuurstof verbruikt. Inhoudelijk betekent dit dat zeedieren in dat gebied geen zuurstof kunnen krijgen, dus stikken. Deze gebieden worden “Dead Zones” genoemd en in de Golf van Mexico bevindt zich de grootste op aarde.
Aantal Dead Zones:
1975: 1 – 2014: 500+
Tot nu toe hebben we pas 5% van de oceaanbodem in kaart gebracht en de afschrikwekkende verandering die al op deze schaal waarneembaar zijn dan kan dit alleen maar het voorland zijn voor de rest van de oceanen. Niet alleen laten we onze vingerafdrukken achter in de vorm van afval, deze zijn ook duidelijk zichtbaar door de 100+ nucleaire testen die zijn gedaan in de oceaan of op onbewoonde eilanden in de periode van 1950 tot 1998.
Binnen maar een paar tientallen jaren zullen de koraalriffen compleet verdwenen zijn door de manier waar op we consumeren; onze hebberigheid voor vis en olie vernietigd de oceanen. De huidige overbevolking in combinatie met onze consumeergedrag doet niets anders dan bijdragen aan een exponentieel groeiend probleem.
De meeste informatie in dit stuk komt uit de documentaire “Mission Blue”, wat ook de naam is Silvia Earle’s organisatie die vecht voor het bestaan van de oceanen! Om meer te weten te komen over wat Silvia doet en heeft gedaan de laatste jaren, bekijk de documentaire eens. Let wel, het is erg confronterend, u bent gewaarschuwd.
Een aantal weken geleden sloegen wij de handen ineen met Marisa Papen bij Antwerpen Proeft. Marisa heeft een goed doel genaamd Plastic Sushi waarmee ze geld ophaalt om te doneren aan Mission Blue.
Naast de voorgenoemde documentaire zijn er vele andere beschikbaar die de verbindingen met de huidige staat van de planeet uitleggen en laten zien wat jij kan doen om minder impact te maken op het milieu. Om te beginnen moet er een eind gemaakt worden aan het gebruik van plastic en zou dan ook koste wat kost vermeden moeten worden, denk hierbij ook zeker bij aan je disposables; je wegwerpservies wat iedereen wel eens gebruikt. Vervang het plastic wat je nu gebruikt met duurzame alternatieven. Onderwijs jezelf, onderwijs anderen, beïnvloed jouw wereld.
